Cały czas

Cały czas piszę to samo. Pojechałyśmy na mecz, przegrałyśmy, ale prawie się udało itp. Chyba czas to zmienić, bo to jest trochę nudne. Ale o czym właściwie może pisać trzynastolatka, no tak właściwie dwunastolatka? Wszystkie blogi są teraz o swoim życiu, że rano zjadłam płatki śniadaniowe Nestle, potem poszłam do szkoły. Dostałam dwie 4, wróciłam do domu i obejrzałam coś w TV. A ja nie chcę, żeby mój blog był o niczym. Może będę pisać o tym, że dziś sobie smacznie spałam i nagle promienie słoneczne uderzyły w okna mojego pokoju i przedarły się przez szklaną (lub plastikową) szybę? Przebudziły mnie z bajkowego snu. Musiałam  wrócić do szarej rzeczywistości. W moich snach zazwyczaj spełniają się wszystkie moje marzenia. Zatracam się w nich i później trudno mi zawrócić na Ziemię, gdzie wszystkie moje myśli tracą większe znaczenie? Trzeba zająć się nauką, sprzątaniem. A jak już znajdzie się chwilę na rozmyślania, to zazwyczaj myśli się o tym, co jest zadane do szkoły ;) Fajnie byłoby narysować swój świat magicznym ołówkiem i pokolorować kredkami. Tylko, że jakbym to ja otrzymała takie zadanie, to prawdopodobnie nie potrafilibyśmy odróżnić ptaka od ryby, bo niestety nie zostałam obdarzona talentem plastycznym.